Ό,τι λάμπει δεν είναι..."Ελληνικός Χρυσός"

MIA AΛΛΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

της Ιωάννας Σκαντζέλη

«…Μια παρέα αριβιστών με «όραμα» που βάλθηκαν να διχάσουν τους πολίτες και να δημιουργήσουν συνθήκες φανατικού όχλου όπου η σωματική ακεραιότητα και η ζωή έχουν δευτερεύοντα ρόλο…»
Επιτροπές Αγώνα Σταγείρων, Ακάνθου, Μ. Παναγιάς, Αρναίας
Συνεχίζονται αλά παλαιά οι τακτικές και τα μέσα τρομοκράτησης των πολιτών από την εξουσία ή τις μεγάλες εταιρίες που συμμαχούν με την πρώτη στο όνομα του κέρδους. Γνωστή σε όλους μας πια η ιστορία της εταιρίας «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.» (συμφερόντων Μπόμπολα) και ο αγώνας των κατοίκων της βορειοανατολικής Χαλκιδικής να διασώσουν το φυσικό τους περιβάλλον.

ΤRABUCOS

Στις αρχές του 20ου αι., όταν ένας κομματάρχης , συνήθως, ήθελε να εκφοβίσει πολίτη ή πολιτικό του αντίπαλο ή να δημιουργήσει ταραχές, ανέθετε τη δουλειά σε κάποιον μπράβο τον οποίο, αφού την ολοκλήρωνε, αντάμειβε, συν χρήμασι, με ένα πούρο. Αυτά τα πούρα ονομάζονταν Trabucoς.
Οι τραμπούκοι της εταιρίας «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.» λοιπόν, αφού είχαν κάνει καλά τη δουλειά τους στο να φανατίσουν μερίδα των κατοίκων υπέρ της εταιρείας και να καταφέρουν το διχασμό, επέδραμαν στο Παλαιοχώρι, τη νύχτα της Παρασκευής 11 Μαρτίου, ξυλοκοπώντας, καίγοντας και τρομοκρατώντας. Ως και στο αστυνομικό τμήμα Αρναίας επιτέθηκαν προσπαθώντας να λυντσάρουν τους αστυνομικούς που προστάτευαν τους τραυματισμένους κατοίκους οι οποίοι είχαν βρει καταφύγιο στον χώρο. Απείλησαν , μάλιστα, να κάψουν το όρος Κάκκαβος του οποίου τον χρυσό η εταιρία θέλει να εκμεταλλευθεί. Μόλις μαθεύτηκαν τα γεγονότα και εντελώς αυθόρμητα, περίπου 250 κάτοικοι συγκεντρώθηκαν στις Σκουριές και έμειναν εκεί όλη νύχτα για να προστατέψουν το βουνό και το δάσος τους. Οι κάτοικοι του δήμου Αριστοτέλη που συναποτελείται από τους καποδιστριακούς δήμους Αρναίας, Σταγείρων – Ακάνθου, Μεγάλης Παναγίας σε αντίθεση με το δήμαρχό τους Χρήστο Πάχτα αγωνίζονται κατά της αδειοδότησης του έργου στην περιοχή τους. Η επιτροπή Μ. Παναγίας με κείμενό της καταγγέλει τις τακτικές τραμπουκισμού αναφέροντας μεταξύ άλλων τα εξής:
«Συγκροτημένες ομάδες κρούσης έκοψαν δέντρα, έκαψαν πανό, έβρισαν, προπηλάκισαν, τρομοκράτησαν, χτύπησαν συμπολίτες τους.
Καταγγέλλουμε τη δημοτική αρχή – δήμαρχο και αντιδήμαρχο – και την εταιρία Ελληνικός Χρυσός ως ηθικούς αυτουργούς των επεισοδίων!
Λέμε ΟΧΙ στην καταστροφή του τόπου μας και στα σχέδια διχασμού της κοινωνία»
Απάντηση στη χυδαία πράξη εκφοβισμού της εταιρίας ήρθε να δώσει η μεγαλειώδης σε όγκο και δυναμικότητα συγκέντρωση της Κυριακής 13 Μαρτίου στην Ιερισσό στην οποία 3.000 κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των επιτροπών αγώνα των χρυσορυχείων Αρναίας, Σταγείρων – Ακάνθου, Παναγίας και Ορμύλιας και διαδήλωσαν την αποφασιστικότητά τους να παλέψουν κόντρα στην «Ελληνικός Χρυσός». Στο συλλαλητήριο της Κυριακής χαιρέτησαν οι Λίτσα Αμανατίδου και Τάσος Κουράκης ο οποίος τόνισε: «Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν στηρίζει εξ’ ορισμού κάθε αίτημα τοπικής κοινωνίας εάν δεν συνάδει με τις αρχές και τις αξίες της Αριστεράς. Στην προκειμένη περίπτωση συντασσόμαστε μαζί σας και υποστηρίζουμε την ακύρωση της επένδυσης καθώς θα καταστρέψει ανεπανόρθωτα το φυσικό περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων και διεκδικούμε τον αποχαρακτηρισμό της περιοχής από χώρο μεταλλευτικών δραστηριοτήτων. Αντιθέτως υποστηρίζουμε την ανάπτυξη της περιοχής και τη δημιουργία θέσεων εργασίας σύμφωνα με την αρχή της αειφορίας.
Για την Αριστερά και το ΣΥΡΙΖΑ είναι αδιάφορο εάν η καταστροφή του περιβάλλοντος προέρχεται από ιδιωτική επένδυση ή δημόσια. Εμείς δεν είμαστε αντίθετοι στο έργο επειδή μόνο και μόνο βρίσκεται στα χέρια ιδιωτών. Άλλωστε η καταστροφή που έχει προκαλέσει η Λάρκο και η ΔΕΗ στην Πτολεμαίδα είχε δημόσιο χαρακτήρα».

TO AΠΘ ΛΕΕΙ ΟΧΙ ΣΤΗΝ "ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ"

Οι 4000 σελίδες της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που παρουσιάστηκε τον περασμένο Νοέμβριο, είναι στάχτη στα μάτια των κατοίκων που ρίχτηκε από κοινού από την «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.», το υπουργείο Περιβάλλοντος, το νομάρχη Χαλκιδικής Αστέριο Ζωγράφο, τον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Αργύρη Λαφαζάνη, το ΙΓΜΕ (Ίδρυμα Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών), το Επιμελητήριο Χαλκιδικής και διάφορους παράγοντες. Στη Μελέτη αναφέρονται τα σπάνια και σε επικινδυνότητα είδη χλωρίδας και πανίδας της περιοχής και τονίζεται πως: «στόχος του προτεινόμενου επενδυτικού σχεδίου είναι η υλοποίηση ενός έργου το οποίο θα παρουσιάζει θετικό ισοζύγιο μεταξύ του προσδοκώμενου οφέλους και της πιθανής βλάβης στο φυσικό περιβάλλον και το οποίο θα είναι σύμφωνο με τις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης».
Το Συμβούλιο Περιβάλλοντος του ΑΠΘ ανταποκρινόμενο στο κάλεσμα των κατοίκων της Ιερισσού να εκφέρει άποψη για τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, αφού εξέτασε τη μελέτη, την απέρριψε και πρότεινε να μην προχωρήσει η αδειοδότηση του έργου. Εξαιτίας της σοβαρότητας του θέματος συγκροτήθηκε επιτροπή με ευθύνη του συντονιστή του Συμβουλίου Κ. Κατσιφαράκη στην οποία συμμετείχαν οι:
Θ. Ζάγκας, Σχολή Δασολογίας και Φυσικού Περιββάλοντος – Κ. Κατσιφαράκης και Ι. Κρεστενίτης, Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών – Δ. Μελάς, Τμήμα Φυσικής – κ. Σαμαρά, Τμήμα Χημείας – Ι. Τσαλικίδης, Γεωπονική Σχολή – Σπ. Χατζησπύρου, Τμήμα Χημικών Μηχανικών.
Η Επιτροπή αφού αναφέρθηκε στη σημαντικότητα της μεταλλευτικής δραστηριότητας για την παγκόσμια και ελληνική οικονομία τόνισε πως: «…η ανάπτυξή της είναι γενικά ευπρόσδεκτη, εφόσον όμως πληροί μια βασική προϋπόθεση: Να είναι συνολικά προς το συμφέρον του τόπου. Αυτή η προϋπόθεση χωρίζεται σε 3 επί μέρους προϋποθέσεις: α) Η σύμβαση μεταξύ κράτους και εταιρείας να εξασφαλίζει τα συμφέροντα του δημοσίου. β) Να υπάρχει μηχανισμός που θα ελέγχει την τήρηση των περιβαλλοντικών όρων και γ) Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις διαχρονικά να μην είναι δυσανάλογες ως προς το όφελος. Δυστυχώς οι δύο πρώτες προϋποθέσεις δεν πληρούνται. Μέχρι σήμερα τουλάχιστον, η παρακολούθηση των περιβαλλοντικών παραμέτρων από δημόσιους φορείς είναι, στην καλύτερη περίπτωση, ελλιπής». Ενδεικτικά παραθέτουμε την εκτίμηση του Συμβουλίου Περιβάλλοντος του ΑΠΘ για τις Σκουριές: «Το προτεινόμενο έργο στις Σκουριές αποτελεί βίαιη επέμβαση στο περιβάλλον, σε μοναδική φυσική περιοχή αρχέγονου δάσους, που θα αλλάξει το τοπίο με τρόπο ουσιαστικά ανεπανόρθωτο».

ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΟΜΗΡΟΙ ΤΗΣ "ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ"

Τα τελευταία χρόνια η εταιρία έχει πετύχει να διχάσει τους κατοίκους της Β.Α. Χαλκιδικής με αποτέλεσμα να έχουμε όλο και περισσότερα φαινόμενα τραμπουκισμού. Είμαστε μάρτυρες ενός εμφύλιου που στην ουσία κρατά ομήρους και τις δύο πλευρές. Από τη μία πλευρά βρίσκονται οι άνθρωποι που προσπαθούν να σώσουν τον φυσικό πλούτο τους, «το σπίτι μας» όπως χαρακτηριστικά λένε και από την άλλη εκείνοι που πίστεψαν στα χρυσά όνειρα. του κυρίου Μπόμπολα των οποίων τα μόνα συστατικά είναι το κυάνιο και η καταστροφή.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην Εποχή