του Δημήτρη Παπάζογλου
Με αφορμή το όνομα του μπλογκ μας, ο Δημήτρης,πολιτικός μηχανικός που αρθρογραφεί σε εφημερίδες και στο διαδίκτυο, μας έστειλε το παρακάτω κείμενο.Τον ευχαριστούμε πολύ και ελπίζουμε να συνεχίσει να μας τιμά με την παρουσία του εδώ.
Τι είναι τελικά δογματισμός; Οι προσωπικές βεβαιότητες ενταγμένες σε συλλογικά ''πιστεύω'' πού προκύπτουν από ιδεολογίες ή από ''εξ αποκαλύψεως'' αλήθειες ( θρησκείες) ; Αν ναί το επόμενο αναπόφευκτο ερώτημα ειναι : Η πολιτική δράση ή πάλη ή ακτιβισμός υπάρχουν χωρίς κάποιας μορφής ''πίστεύω'', δηλαδή με άλλα λόγια βεβαιότητες, ακομα και οταν τα κοινωνικά δεδομένα τις προκαλούν ( προλεταριάτο, ταξική πάλη ) ; Αν υπάρχουν χωρίς ''δογματική βάση'' τότε το κίνητρο είναι κυρίως η προσωπική ιδιοτέλεια ή επι το ελαφρότερο η προσωπική φιλοδοξία. Κάτι τέτοιο χαρακτηρίζει τούς επαγγελματίες πολιτικούς που σχεδιάζουν και ενεργόυν, συμφωνούν ή διαφωνούν ανάλογα με το τί εξυπηρετεί το πολιτικό τους μέλλον. Δυστυχώς το μικρόβιο χτυπά και τήν αρίστερά που διασπάται κάθε τρεις και μία με προσχημα τις ιδεολογικές διαφωνίες ενω η ουσία είναι οι ηγετικές καρέκλες.
Μήπως τελικά ενας κάποιος δογματισμός είναι προτιμότερος απο τον πολιτίκό αμοραλισμό;
Η αμφισβήτηση ή η αναθεώρηση προηγούμενων απόψεων ειναι χρήσιμη οταν πηγάζει από μια βαθειά πιστη στήν διαλεκτική. Αλλιως εχουμε απλά μετατόπιση σε άλλο δόγμα, άγνωστο γιατί.
ΠΡΟΣΟΧΗ χρείαζεται μεγάλη προσπάθεια να ξεφεύγει κανείς απο τίς βεβαιότητες καί τα δόγματα. Ελλοχεύει πάντοτε ο κίνδυνος νά κάνεις δόγμα τον αντιδογματισμό
Με αφορμή το όνομα του μπλογκ μας, ο Δημήτρης,πολιτικός μηχανικός που αρθρογραφεί σε εφημερίδες και στο διαδίκτυο, μας έστειλε το παρακάτω κείμενο.Τον ευχαριστούμε πολύ και ελπίζουμε να συνεχίσει να μας τιμά με την παρουσία του εδώ.
Τι είναι τελικά δογματισμός; Οι προσωπικές βεβαιότητες ενταγμένες σε συλλογικά ''πιστεύω'' πού προκύπτουν από ιδεολογίες ή από ''εξ αποκαλύψεως'' αλήθειες ( θρησκείες) ; Αν ναί το επόμενο αναπόφευκτο ερώτημα ειναι : Η πολιτική δράση ή πάλη ή ακτιβισμός υπάρχουν χωρίς κάποιας μορφής ''πίστεύω'', δηλαδή με άλλα λόγια βεβαιότητες, ακομα και οταν τα κοινωνικά δεδομένα τις προκαλούν ( προλεταριάτο, ταξική πάλη ) ; Αν υπάρχουν χωρίς ''δογματική βάση'' τότε το κίνητρο είναι κυρίως η προσωπική ιδιοτέλεια ή επι το ελαφρότερο η προσωπική φιλοδοξία. Κάτι τέτοιο χαρακτηρίζει τούς επαγγελματίες πολιτικούς που σχεδιάζουν και ενεργόυν, συμφωνούν ή διαφωνούν ανάλογα με το τί εξυπηρετεί το πολιτικό τους μέλλον. Δυστυχώς το μικρόβιο χτυπά και τήν αρίστερά που διασπάται κάθε τρεις και μία με προσχημα τις ιδεολογικές διαφωνίες ενω η ουσία είναι οι ηγετικές καρέκλες.
Μήπως τελικά ενας κάποιος δογματισμός είναι προτιμότερος απο τον πολιτίκό αμοραλισμό;
Η αμφισβήτηση ή η αναθεώρηση προηγούμενων απόψεων ειναι χρήσιμη οταν πηγάζει από μια βαθειά πιστη στήν διαλεκτική. Αλλιως εχουμε απλά μετατόπιση σε άλλο δόγμα, άγνωστο γιατί.
ΠΡΟΣΟΧΗ χρείαζεται μεγάλη προσπάθεια να ξεφεύγει κανείς απο τίς βεβαιότητες καί τα δόγματα. Ελλοχεύει πάντοτε ο κίνδυνος νά κάνεις δόγμα τον αντιδογματισμό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου